Max Beckmann

De Nacht

klik hier voor meer info

Max Beckmann, 1884 - 1950, was een Duitse schilder, tekenaar, graficus, beeldhouwer en schrijver. In de jaren twintig werd Beckmann geassocieerd met het Expressionisme en de Nieuwe Zakelijkheid. Hij staat hij bekend om zijn complexe autobiografische allegorieën met acteurs, helden, cabaretiers en misdadigers. Max Beckmaan zag zichzelf niet als expressionist, hij verwierp zowel de term als de beweging. Tegenwoordig wordt hij echter wel beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme in Duitsland.

Zelfs als het om luchtige onderwerpen als carnaval en circusartiesten ging, valt vaak een ondertoon van somberheid of onbehagen in zijn werken te bespeuren. Tegen de jaren dertig werd zijn werk explicieter in zijn gruwelijke beelden en vervormde vormen, gecombineerd met bruut realisme en sociale kritiek, wat samenviel met de opkomst van het nazisme in Duitsland.

De nazi's classificeerden Beckmanns werk in 1937 als gedegenereerde kunst, waardoor hij gedwongen werd Duitsland te ontvluchten. Hij vestigde zich in Nederland. Ondanks deze tegenslag bleef hij complexe portretten maken over mythologische onderwerpen die zowel ongrijpbaar als multidimensionaal van betekenis waren.

De Nacht toont het donkere hart van de Eerste Wereldoorlog. Bij het uitbreken hiervan trok Beckmann meteen en met overgave als soldaat ten strijde. Maar zijn enthousiasme verflauwde al snel toen hij inzag hoe de oorlog zowel zijn persoonlijke perspectief als zijn land verwoestte. In De Nacht zet hij een gruwelijk schouwspel neer. Links op het schilderij is te zien hoe Max door drie indringers vastgebonden wordt. Eén van hen lijkt zijn arm uit de kom te draaien.

Carnaval